افکار ایده آل

سلام؛

افکار ایده آل و برنامه ریزی های هوشمندانه همیشه آنگونه که دوست داریم پیش نمیره، همیشه سنگ های بزرگ در مسیر هدف وجود داره اما هر چه که هست فکر ایده آل زیباست! این کش مکش های فردی میان رسیدن و نرسیدن، نتیجه اش سنگینی کولبار تجربه است که این خودش یک پیروزی هوشمندانه به حساب میاد. من همیشه برنامه ریزی های روزانه دارم و اون رو مدیون دوستانی هستم که با حضورشون در زندگیم نقش بسازیی ایفا کردند. جالب بدونید که حتی من برنامه دار وقتی به آرشیو گذشته برنامه هام نگاه می کنم باز هم عقب ماندگی و نرسیدن های زیادی رو  مشاهده می کنم که باز هم خودم مقصر اصلی اون بودم! شک ندارم بزرگان و رهبران علوم، مختلف بشری هم این مشکلات رو داشتن، کلا بشر ایده آل تفکر می کند اما در عملی چیز دیگری خلق می کند! بدبختانه من خیلی ایده آل گرا هستم، همین موضوع باعث میشه که کارهای مثبتم برای خودم زیاد محسوس نباشه و بیشتر وقت ها از عملکردم راضی نیستم... افکار ایده آل رو دوست دارم اما دارم سعی میکنم به خودم سخت نگیرم چون در واقعیت برای این افکار ایده آل، تلاشهای بزرگی هم انجام ندادم! در شغلم که کاملا این موضوع محسوس بود. این روز ها با اتفاقات زیادی برخورد کردم و خوشحالم که دارم با دردسر های بزرگ آشنا میشم و دسته و پنجه نرم می کنم، از شرایط فعلی اقتصاد ایران که بگذریم ( که یک افتضاح کامله ) افکار ایده آل هم میتونن در هر شرایطی شکل بگیرند؛ مهم اجرا کردنشونه. میدونم خیلی خیلی سخته اما شخصا سعی میکنم دیگه شعار ها رو کنار بذارم با افکار ایده آلم بازی سازی کنم و تا جای ممکن اجارشون کنم، برای رسیدن به هدف های ایده آلم تلاش کنم و اگر هم نشد، سخت بود، سنگ بود، نذاشتن، نخواستم، کم آوردم و .... زیاد خودم رو سرزنش نکنم چون هیچ وقت دنیا به ایده آل های من نمره قبولی و مثبت نمیده؛ ما تلاشمون رو میکنیم، خیلی مو در رسیدن به خیلی چیزها سفید کردیم اما واقعا میگم دیگه ارزشش رو نداره! شد شد نشد نشد! اما افکار ایده آلم رو دوست دارم و در هر سنی، در هر مکانی و در هر زمانی باشم با این افکار زندگی میکنم. به امیده فردایی بهتر...
-پایان
دست نوشته های فاضل نجفی درگاه