پیامد تاخیر در کار

سلام

زمانی که خسته از روزمرگی هستیم دقیقا جا را برای پیامد تاخیر در رسیدن به اهداف باز کرده ایم، ما می دانیم که زمان یک کلید ارزشمند برای رسیدن به اهداف است اما با شعار های کلیشه ای در یک چرخه بیهوده زمان را به دست تاخیر شهید می کنیم. در چند ماه گذشته بیشتر زمان مفید فعالیت من برای فکر کردن و صحبت کردن با دوستان عزیز در خصوص مشکلات پیش رو گذشت، شاید دستاورد صحبت جالب و کلیدی باشد اما زمان زیادی بابت این صحبت ها هدر رفت که می توانست برای عمل کردن به هدف خرج شود. تاخیر در انجام کار! در نگاه من روز های مفید روز هایی هستند که در آن عمل به برنامه ها در اولویت انجام  کارهای روزانه قرار بگیرد حتی اگر قدم های کوچک برای رسیدن به اهداف باشد. حال خوب انجام کار تا تاخیر در انجام کار. ساده و کلید، مهم و ارزشمند!
خودمونی: تصمیم گرفتم حداقل اگر قراره زمانی را صرف صحبت با دوستان و یا تفکر و رویا پردازی برای راه های رسیدن به اهداف و مشکلات بزارم بهتره این زمان را در پایان یک روز کاری مفید که در آن عمل به کارهای اصلی هست، اتفاق بیوفته. فعالیت و تلاش برای انجام برنامه های عملی در یک روز مفید و در پایان روز یک گپ و گفت دوستانه با یک فنجان قهوه تلخ، رویا پردازی و صحبت در خصوص مشکلات با دوستان! این یک انتخاب خوب برای من خواهد بود.
جالبه بعضی وقت ها حرف هایی که میزنم برای خودم شعار میشه، من اصلا دوست ندارم شعار ها یک حس کاذب مفید بودن به من بدهد اما چه کنیم طبیعت انسان کمال گرایی است! مقابله با این موضوع کار آدم های قوی هست، سعی میکنم در این دسته از آدم های قوی باشم، با خودم تعارف نداشته باشم که اگر این تعارف رنگ حقیقت بگیره باعث تاخیر در حرکت و پیشرفت می شه و در پایان چیزی بجز نامیدی و بی هویتی بجا نمیزاره. امیدوارم این پیاد تاخیر در انجام کار رو جدی بگیرم و روز های رو مفید پشت سر بذارم.

دست نوشته های فاضل نجفی