قهوه ای تلخ از جنس مسئولیت پذیری

سلام و عرض ادب

خسته شدیم از بس به همه گفتیم مسئولیت پذیر باشید! من نمی دانم این قانون فقط در ایران و شهر کرمان باب شده یا کل مردم دنیا درگیر آن هستند؟ مسئولیت داشتن باید در ذات انسان باشد، زن و مرد نمی شناسد! بخدا خسته شدیم کارد به استخوان رسیده، هیچ کس مسئولیت پذیر نیست!!! خدا را خوش نمی آید تمام تلاش های تک نفره پای تیم و تمام اشتباهات یک تیم پای من نوشته شود. امروز روی صحبتم به سمت همکاران است، خدا سر شاهده هیچ یک مسئولیت پذیر نیستید. تا کی باید چوب نظارت ما بر سر این عزیزان باشد؟ واقعا ما ایرانی ها باید همیشه یک نفر بالای سرمان باشد تا فشار بیاورد و کاری که وظیفه و مسئولیت انسانی است و در قبال آن هزینه دریافت می کنیم را با 1001 منت انجام بدهیم؟ وای چه فاجعه بزرگی، 5سال می شود که شبانه روز برای اینکه مسئولیت پذیری را بین دوستان و همکاران شرکت پاساک و شرکت های زیر مجموعه ایجاد کنم هر لحظه تلاش کرده ام و متاسفانه هیچ اتفاقی پیش نمی آید، همه ی روش ها را هم تست کرده ایم! از مهربانی تا خشم، از ترفیع تا عزل، از جریمه تا پاداش، هی کتاب خواندیم، تجربه کسب کردیم و به دوستان آموختیم، اما هیچ رشدی را مشاهده نکردیم حتی یک نفر پیدا نشد بگوید چه زیبا! حال باید خسته از فشار های بی نتیجه گوشه ای از خانه بنشینیم و به جوانی از دست رفته لبخندی تلخ بزنیم. خسته کننده بود این همه تلاش و محقق نشدن رویاها، خسته شدیم از بس منتظر ماندیم تا تیمی داشته باشیم و رویاها را ایجاد کنیم. همه رویاهای کسب و کار ما دارد در دست تیم های دیگر در شهر تهران اجرا می شود و کرمان با آن همه توانایی حتی یک تیم خوب ندارد، یک استارت آپ موفق و قابل قبول ندارد. بعضی وقت ها تصمیم به رفتن و ترک این شهر مرده می کنم. هیچ کس در آن مسئولیت پذیر نیست از مدیران گرفته تا کارمندان، فقط قشر کارگر واقعا گوش به فرمان حرکت های بزرگ هستند که آن هم در شرکت های فناوری اطلاعات نقشی ندارد، بله این یک چرخش بی محتواست... خدا عاقبت ما را ختم به خیر کند ان شاء الله از همنشینی با قشر بی مسئولیت ما را در پناه خود حفظ فرماید.
راستی بفرمایید قهوه!! ببخشید کمی تلخ است....

دست نوشته های فاضل نجفی