هتک حرمت

سلام

اولین قانون برای داشتن یک زندگی با کیفیت، احترام به هم نوع است. وقتی برای کسی ارزش قائل نباشیم و با طلب یک طرفه هتک حرمت کنیم دیگر برای کلمه انسانیت جایی نذاشته ایم. خداوند در تک تک انسان ها روح دمیده و قسمتی از خود را در وجود بندگان گذاشته است. من نمی دانم چرا باید حرمت ها شکسته شود. وقتی حرمت شکسته می شود دیگر سنگ بر روی سنگ بند نمی شود. کیفیت زندگی با هر تلاشی حفظ نمی شود. هر کس شخصیتی دارد و برای این شخصیت تلاش کرده به نظر من نباید با هر دید شخصی با شخصیت فرد دیگر بازی کرد. این موضوع در تمامی ارتباطات باید نقش کلیدی داشته باشد. در زندگی و روابط متاهلی، در شغل و ارتباطات کاری و ... متاسفانه این روز ها اصلا جالب نیست. مردم برای هم حرمت واقعی قائل نیستند و برای یکدیگر هیچ پیمانه ارزشی نذاشته اند! من زندگی هایی را می بینم که رنگ سرد زمستان گرفته است دیگر جایی برای حرمت نیست. هر چقدر هم که نیروی ضعیفی در یک چرخه بزرگ باشید با اجرای قانون پرده حرمت می توانید رنگی متمایز با جامعه مریض را ایجاد کنید، بالاخره کسانی هستند که از رفتار کاملا درست و منطقی شما استقبال کنند و شاید پرو رفتار شما آنها نیز رفتاری با حرمت تر از خود نشان دهند. باید از خودمان شروع کنیم تا رنگ زیبایی برای دیگران که مریض این اشتباه هستند نمایش دهیم. باز هم متاسف هستم که هنوز در زندگی حتی خودم این رنگ مریض بعضی وقت ها خود نمایی میکند. هر کس بگوید اینگونه نیست یک دروغگوی بزرگ است. همه می دانیم این روز ها  پرده حرمت در خصوصی ترین قسمت های زندگی یک فرد سالم به دست یک نادان پاره شده است اما این پایان راه نیست. تلاش و حمت می خواهد. امدوارم مثل یک انسان واقعی زندگی کنیم، انسان ها را دوست داشته باشیم و در کمال ادب با آنها ارتباط برقرار کنیم و برای شخصیت هر کس ارزش قائل باشیم.

به امید روزهای بهتر...

دست نوشته های فاضل نحفی درگاه