بیرنگی باورها

باسلام؛
امروز به دنبال حقایق پشت پرده روزگاری هستم که برای جوانان همچون من رنگ تلخی خود را نمایان کرده است، هر چه سن بالا و بالاتر می رود احساس خستگی و نامیدی بیشتر خود را آشکار می کند. اینجا ایران است و دقیقا به دلیل همین ایران بودنش آب خلاف جهت رودخانه حرکت می کند! زمانی بود برای داشتن اهداف والایی که داشتم تصمیماتی گرفتم که در زمان خود بی نظیر بود ولی امروز اعتقاداتم به باور هایم رنگ بی رنگی دارد می گیرد. سال ها درس خواندن، تلاش کردن، پشتکار داشتن، تجربیات عملی کسب کردن از من کوهی ساخت که در یک قدمی ثمرهای باشکوه مرا قرار داد اما نمی دانم چه شد! ناگهان دنیا تغییر کرد به گونه ای که تمام این زحمت ها یک دفعه جای خود را به پایین ترین سطح جامعه را به خود گرفت! آخر جایگاه این گزینه هایی که باین شد در کجای دنیا پایین ترین سطح را دارد؟ یک جای کار مثل همیشه میلنگد، آخر مگر چقدر جان برای تحمل است؟ همیشه از خودم بیشترین توقع را داشتم و دارم اما واقعا همه چیز دست به دست هم داده تا پرچم شرمندگی من را پایین بکشد. کارهای پوچ و بی ارزش نسل های قبل ما که دیگر روش کارشان، علم شان، حتی نامشان در معرض انقراض و منسوخ شدن بود حال رنگ پر رنگ درستی را گرفته. می بینم در اطرافم که بی ارزش ها رنگ درست و با ارزش های سازنده رنگ اشتباه رو به خود گرفته اند. این درست نیست! اما چکار می شود کرد. من احل شکایت نیستم و باز هم تلاش های خود را انجام خواهم داد اما این رسم این زندگی نیست. امیدوارم خداوند متعال که اشراف بر همه چیز دارد بزودی حقایق را روشن کند. این رسم اش نیست که به جوانان خود کفا، سخت کوش، کارآفرین، هنرمند در عمل نشان دا  که بیرنگی باورهایشان را زین پس باور داشته باشند....
ما که در راس تلاش هایمان به اعتقادات جهانی که داریم پا بند هستیم اما صبر و تحمل هم حدی دارد. به امیدوارم نمایان شدن ارزش ها. روزخوش

دست نوشته های فاضل نجفی